Het ego bestaat alleen in de mens en nergens anders, en het ego groeit als het kind groeit. De ouders, de scholen en de universiteit versterken het ego allemaal om de eenvoudige reden dat mensen eeuwenlang moesten vechten om te overleven en het idee zette zich vast, een diepe onbewuste conditionering, dat alleen sterke egos de levensstrijd kunnen overleven. Het leven is enkel tot overlevingsstrijd geworden. En de wetenschappers hebben het zelfs met hun theorie van ´de sterkste overleeft´ nog overtuigender gemaakt. We helpen dus ieder kind om een sterker ego te krijgen, en daar begint het probleem.
Als het ego sterker wordt, begint het de intelligentie met een dikke laag duisternis te omringen. Intelligentie is licht, ego is duisternis, intelligentie is heel fijngevoelig, ego is heel hard. Intelligentie is als een roos, ego is als een steen. En als je wilt overleven, zeggen ze – de zogenaamde kenners – dan moet je als een steen worden, je moet sterk zijn, onkwetsbaar. Je moet als een fort worden, een gesloten fort, zodat je niet van buitenaf aangevallen kunt worden. Je moet ondoordringbaar worden. Maar dan word je gesloten. Wat betreft je intelligentie begin je te sterven, want intelligentie heeft een open hemel, wind, lucht en zon nodig om te kunnen groeien, om zich te verruimen, om te kunnen stromen. Om je levendig te blijven voelen, moet je blijven stromen; als er stagnatie is, begint het leven langzamerhand af te sterven.
Geluk is bedreigend en lijden is veilig – veilig voor het ego. Het ego kan alleen in het leed en door lijden bestaan. Het ego is een eiland omgeven door de hel; geluk is bedreigend voor het ego, voor het bestaan ervan. Geluk komt op als de zon en het ego verdwijnt, verdampt als een dauwdruppel op een grashalm. Geluk is de dood van het ego. Als je afgescheiden van het bestaan wilt blijven, zoals bijna iedereen dat wil, dan ben je bang om gelukkig te zijn. Je zult je schuldig voelen als je gelukkig bent. Je hebt het gevoel jezelf van kant te maken, omdat je op psychologisch niveau, op het niveau van het ego, zelfmoord pleegt. Het gebeurt bijna altijd dat mensen genieten van een paar geluksmomenten en zich daarna heel erg schuldig voelen. De schuld ontstaat vanuit het ego. Het ego begint ze te kwellen: ´Wat ben je aan het doen? Heb je besloten me te doden? En ik ben je enige schat. Me doden? Dat zal je vernietigen. Mij doden betekent jezelf vernietigen.’
Osho: Tao: The Golden Gate Vol 1 # 7