Stukjes uit een artikel in Osho News van een Finse sannyasin, Anup Henrikki, die een boek geschreven heeft over zijn ervaringen met Osho: The Sex Oracle and the Sacred Wisdom. Het boek is deels feit deels fictie, er zit bijvoorbeeld een passage in dat de hoofdpersoon thee drinkt met ‘de goeroe’ maar dat heeft niet echt plaatsgevonden. En voor het verhaal is de gebeurtenis ‘Time stopped’ geplaatst in Pune terwijl die plaatsvond in Rajneeshpuram. Voor het hele artikel (in het Engels), zie Time Stopped.
Ik ga de grote poort van de Ashram binnen en stap een nieuwe wereld binnen. Hoewel het lawaai van het verkeer nog steeds buiten is, lijkt het hier binnen de poorten erg rustig. Rondom staan grote bomen, bamboe, die schaduw bieden tegen de zon van de dag. Kunstig gevormde marmeren paden kruisen tussen de bomen. Ik zie mensen bewegen, alleen en samen. Ze lijken allemaal te glimlachen, hoewel ze niet per se iemand aankijken. De mensen zijn hier binnen de muren duidelijk anders dan buiten, en een zekere harmonie blijft me ook bij. En ik ben hier maar een paar minuten. Ik vraag me af wat er gebeurt als ik hier langer blijf?
Anup Henrikki
Er staat een grote tent voor me. Het woord tent lijkt klein, want als ik naar binnen ga, zie ik hoe groot hij is. Je zou er met gemak een voetbalwedstrijd in kunnen spelen. De muren zijn enkele meters hoog met een muskietennet en de daksteun is één grote gebogen metalen buis met stof erover gespannen. Dikke metalen kabels houden de hele constructie aan de grond. Tegenover de ingang staat een podium waarop een fauteuil met hoge rugleuning staat. Mij is verteld dat de goeroe vanavond spreekt. De toegangsprijs is inclusief een maaltijd, dus ik sta achteraan in de rij die naar een restaurant in het complex slingert. Het eten ziet er lekker uit en ruikt heerlijk, dus ik neem dankbaar mijn groenteschotel en ga zitten in het kleine park. Bij zulk warm weer lijkt er veel buiten te gebeuren.
Ik ga zitten om de maaltijd te proeven en mijn gewaarwordingen te observeren. Wat verwacht ik eigenlijk van dit bezoek? Niet veel. Ik heb meer behoefte aan een andere omgeving dan ik gewend ben, en deze paar uur hebben mijn mind al een stuk rustiger gemaakt. Er zit een groep vrouwen naast me en ik vind het leuk om met hen te kletsen. Hun zachte gelach klinkt als muziek in mijn oren. Veel vrouwen hier lijken gelukkig. In feite iedereen die ik tot nu toe heb gezien. Ik denk gewoon, wat zou de reden kunnen zijn? Heeft de goeroe hen gehersenspoeld? Ik heb ergens over zoiets gehoord. Als je naar de mensen kijkt, lijken ze het tegenovergestelde te zijn.
…
Kennelijk waren de mensen die voor hem zaten hem bekend, en er leek enige communicatie in de lucht te hangen door hun uitdrukkingen. De man liep naar het podium met zijn handen ter begroeting en stond even recht naar mij te kijken. Er was een behoorlijke afstand tussen ons en vele rijen mensen. Toch leken die zeer vaste ogen mij recht aan te kijken. Het was een overweldigende ervaring. Hoewel ik verschillende soorten hypnotiseurs en mental coaches heb gezien, was er iets heel anders aan de blik van deze persoon. Voor een ogenblik had ik het gevoel alsof de tijd stilstond en hij rechtstreeks in mijn ziel keek.
Anup Henrikki is eco-bouwer, ademtherapeut en wereldreiziger.
Hij beweegt zich momenteel tussen Nederland en Finland.