Ganesha is in het pantheon van het hindoeïsme de deva met het olifantenhoofd. Hij is de god van kennis en wijsheid, neemt hindernissen weg en is de beschermheilige van reizigers. Zijn vahana, voertuig, is een muis of een rat genaamd Mashika. De Hindoes bidden tot Ganesha voor ze aan iets nieuws beginnen, zoals een nieuwe baan of wanneer ze verhuizen. Ganesha is de zoon van de god Shiva en de godin Parvati, die eigenlijk tezamen in het Hindoeïsme symbool staan voor de eenheid van alles. Daarbij staat Shiva voor het subjectieve bewuste en Parvati voor het energetische materiële. Een beeld van Ganesha staat vaak op splitsingen van wegen in India, zodat hij de reizigers kan helpen als ze een keuze moeten maken en een nieuwe weg inslaan. Ganesha staat altijd aan het begin van iets, een eerste impuls.
Ganesha
Ik wil jullie graag het verhaal van Ganesha vertellen, gewoon om het duidelijk te maken…. Hij wordt verondersteld de zoon van Shiva te zijn, één van de goden van Hindoe drie-eenheid. De Hindoe-god heeft drie gezichten, het wordt trimurti genoemd, net als de Christelijke drie-eenheid: de ene is Brahma die de wereld schept, de andere is Vishnu die haar onderhoudt, en de derde is Shiva die haar vernietigt. Deze olifantengod, Ganesha, heeft het lichaam van een man, van een zeer lelijke man -want zijn buik is zo groot dat hij een en al buik is- en daarbovenop heeft hij een olifantenhoofd.
Het verhaal: Shiva is uitgegaan, en zijn vrouw Parvati was een bad aan het nemen. Het schijnt dat zij maar één keer in haar leven een bad heeft genomen, want zij verzamelde al het stof van haar lichaam en maakte Ganesha. Deze olifantengod is gemaakt door al het stof te verzamelen… Ik heb me altijd afgevraagd hoe dik die laag stof niet was, die ze op haar lichaam droeg. Gewoon speels een bad nemen, haar lichaam schoonmaken, ze verzamelde het stof en maakte er een standbeeld van. En omdat ze een godin is, blies ze hem leven in. Zo werd hij de zoon van Parvati en Shiva — hoewel Shiva er geen aandeel in heeft- hij was zich er niet eens van bewust dat hij een zoon had.
Zij zei tegen Ganesha: ‘Ga buiten zitten en laat niemand binnenkomen. Als er iemand komt, zeg dan tegen hem: “Mijn vader is weg. Kom een andere keer maar terug.”‘ Toen had hij nog niet het hoofd van een olifant. Maar zoals het toeval wilde, kwam Shiva zelf; en deze kleine jongen, hij hield hem tegen met zijn zwaard, en zei: “Kom niet binnen, mijn vader is weg. Kom later maar terug.”
Shiva kon het niet geloven: ‘Wie is dat ventje? Om MIJ tegen te houden!’ Hij werd zo kwaad dat hij het zwaard afpakte en het hoofd van het kind afhakte, en naar binnen ging en Parvati vroeg: ‘Wie is die jongen?’
Zij zei: ‘Wat is er gebeurd?’ Hij zei: ‘Ik heb hem afgemaakt.’ Zij zei: ‘Dat weet je niet, maar hij was je zoon.’ En toen legde ze alles uit, en ze kreeg een woedeaanval: ‘Breng mijn zoon terug!’
Dus ging hij op zoek naar het hoofd… waar het hoofd gebleven was. Ze woonden in de Himalaya, dus het moest wel ergens in een of ander dal naar beneden zijn gerold, in stukken; alleen zat de jongen zonder hoofd. Dus rende hij rond, vond een klein olifantenjong; hij sneed het hoofd eraf en lijmde dat hoofd op Ganesha.
Osho: Zarathustra: A God that can Dance # 20.
Een bijdrage van Antar Marc