Een parabel:
Een oester zei tegen een oester in de buurt: ‘Er is iets wat heel erg veel pijn doet in mij. Het is zwaar en rond en ik ben in nood.’
En de andere oester antwoordde met hooghartige zelfvoldaanheid: ‘Lof zij de hemel en de zee, ik heb geen pijn in mij. Ik voel me gezond en heel van binnen en van buiten.’
Op dat moment kwam er een krab langs die de twee oesters hoorde, en hij zei tegen degene die van binnen en van buiten gezond en heel was: ‘Ja, jij bent gezond en heel, maar de pijn die je buurman meedraagt is een parel van buitengewone schoonheid.’
De discipel heeft diepe pijn, want het ego moet worden losgelaten en dat is niet gemakkelijk. Het ego is niet als een kledingstuk dat je gemakkelijk uit kunt trekken. Het ego is als je huid, het moet afgepeld worden en dat is pijnlijk.
Je hebt zoveel levens met het ego geleefd. Je bent vele malen van lichaam veranderd, maar het ego is hetzelfde. Het is als iets wat ononderbroken in je is blijven bestaan, het is heel oud. Het is niet gemakkelijk om het te laten vallen; het is zwaar, het is een grote kwelling. Maar alleen uit deze kwelling wordt extase geboren – een parel van buitengewone schoonheid, een staat van bewustzijn van volkomen zegening. Maar in het begin zul je voelen ‘Er is iets wat heel erg veel pijn doet in mij. Het is zwaar en rond en ik ben in nood.’
En zij die de pijn van het discipel zijn niet kennen, zullen tegen je zeggen: ‘Lof zij de hemel en de zee, ik heb geen pijn in mij. Ik ben gezond en heel van binnen en van buiten.’
Je kunt om je heen gaan kijken: er zijn miljoenen mensen die geen idee hebben wat het betekent om een discipel te zijn, die nog nooit iets van discipel zijn hebben geproefd, die zich nog nooit aan iemand hebben overgegeven, die nog nooit zo innig van iemand hebben gehouden dat ze bereid zijn voor hem te sterven, die nog nooit zo innig van iemand hebben gehouden dat ze in die intimiteit verdwijnen, dat ze in die intimiteit versmelten.
Ze zullen je vertellen dat je een beetje abnormaal bent: ‘Je hoeft geen discipel te zijn en je hoeft geen meester te zijn. Kijk naar ons! Wij zijn heel, van binnen en van buiten. Wij hebben geen meester nodig, waarom zouden jullie dan een meester nodig hebben?’
En ja, ze zijn heel van binnen en van buiten, en gezond. Maar hun gezondheid is waardeloos en hun heelheid is van een zeer lage orde, hun heelheid is zeer alledaags. En iemand die het heilige rijk wil bereiken, zal door pijn heen moeten gaan – de pijn van het verliezen van het alledaagse, de pijn van nergens te zijn, de pijn van in het ongewisse te verkeren, de pijn van het verliezen van dat wat je weet en toch niet krijgen wat je verlangt te weten. Wanneer je er net tussenin bent, dat is waar de discipel is. Hij laat datgene vallen wat bekend is, volkomen bekend, en probeert binnen te gaan in iets waarvan hij absoluut niet weet wat het precies is.
Hij gaat het onbekende in: het veilige laten vallen voor het onveilige, het veilige laten vallen voor het onveilige, het zogenaamde gezonde laten vallen en gek worden.
Dat is wat de soefi’s zeggen: Als je niet gek wordt voor God, zul je hem niet bereiken. Waanzin is een must. De discipel is gek. Hij is verliefd geworden op een meester en liefde maakt iemand gek. Nu zal niemand je begrijpen; je zal totaal niet in staat zijn om logisch aan iemand te bewijzen wat je aan het doen bent. En het is niet dat je geen logica kent.
Mijn sannyasins komen uit de hoogst opgeleide klassen van de wereld. We hebben allerlei soorten mensen – kunstenaars, schilders, professoren, wetenschappers, psychologen, therapeuten, artsen, ingenieurs – allemaal goed opgeleid. Het is niet zo dat ze niet weten hoe ze moeten argumenteren; ze zijn heel slim in argumenteren. Maar nu is er iets gebeurd dat het argument te boven gaat.
En als je over je meester spreekt en over de liefde die in je is ontstaan, zul je er voor iedereen bijna dwaas uitzien. Het is pijnlijk. Maar alleen door deze pijn vindt groei plaats. Dit is een groeipijn en een groeipijn is veel waardevoller dan de gezondheid die geen groei toelaat. Abnormaal en gek zijn is veel beter als daar groei uit voortkomt dan normaal en gezond zijn als daar geen groei uit voortkomt.
Meer: Osho: Unio Mystica Vol. 1 #4 deel 1
Image by günter from Pixabay.