Osho, kom ik of ga ik?
Het komen en gaan gebeurt tegelijkertijd! Elk moment sterf je; en elk moment herrijs je. Elk moment wordt verleden, en verleden is niets anders dan een andere naam voor de dood. Elk moment brengt de toekomst binnen en de toekomst is het leven. Het kleine huidige moment is eenvoudigweg een overgangsmoment waar dood en leven elkaar ontmoeten.
Je vraag is dus niet zo eenvoudig als je misschien dacht; het is ook geen gewone vraag. Het heeft te maken met ons bestaan zelf; dit is de manier waarop het leven elk moment met ons gebeurt. Maar we zijn ons er niet van bewust dat er iets in ons blijft sterven; en dat er iets vers en nieuw blijft komen.
We zijn ons er niet van bewust – en heel deze transitie gebeurt in jou, in je hart. Maar omdat we ons niet bewust zijn, zelfs niet van het hart, zijn we ons zelfs niet bewust van onze innerlijkheid.
Ons hele leven zijn we buiten onszelf – altijd ergens anders, maar nooit in het centrum van ons wezen. Als je zelfs maar één moment in het centrum bent, zul je zien dat komen en gaan tegelijkertijd gebeuren, dat leven en dood elkaar ontmoeten – elk moment.
Het is van enorm belang dit te weten. Dat betekent dat het je hele perspectief zal veranderen. Je zult de dood niet meer zien als ergens ver weg in de toekomst. En je zult er niet bang voor zijn, want het gebeurt elk moment!
Wat we gewoonlijk ‘dood’ noemen, is niet dood, maar simpelweg dat er geen leven meer binnenkomt. Het lichaam is het leven niet langer waard, het leven gaat op zoek naar een ander voertuig, een ander medium om zich uit te drukken. De dood is er altijd geweest, maar omdat het leven niet ging, bleef je leven. Bij elke ademhaling adem je het leven in en adem je de dood uit.
Heb je er ooit over nagedacht of iemand in dit hele millennium ooit gestorven is tijdens het inademen? Kan iemand het voor elkaar krijgen om te sterven tijdens het inademen?! De dood zal altijd samenvallen met uitademen. Inademing is de voortzetting van levend zijn. Als je dit ziet, dan is de dood niet ergens ver weg. Je hoeft niet bang te zijn; hij is elk moment bij je, net als een schaduw.
Als je dit weet, zul je nooit proberen om het leven uit te stellen, omdat je niet zeker weet of het leven in het volgende moment terugkomt of niet. Er is geen garantie. En het is niet ongelukkig dat er geen garantie is: het houdt je alerter, waakzamer. En het houdt je meer afgestemd op het huidige moment.
Als dingen gegarandeerd zouden zijn, zou je misschien niet in staat zijn om het leven te leven – met verrassingen – met mysteries. Dan zouden leven en dood slechts mechanische gebeurtenissen zijn en zou jij slechts een machine zijn. Jouw altijd beschikbaar zijn voor leven en dood maakt je een levend wezen; je bent geen machine. En mechanisch zijn in je gedrag is jezelf verlagen van je waardigheid.
Dat wat gaat, neem er afscheid van; en dat wat komt, verwelkom het met diepe liefde en diepe dankbaarheid.
Osho: The Invitation #11.
Afbeelding van Gerd Altmann – Pixabay.