Ancient Music in the Pines, The Key of Effortless Effort.
In Ancient Music in the Pines staan hele mooie Zen-verhalen. Osho geeft als toelichting bij ‘ancient music’ het volgende:
Als het denken je niet meer verwart, dan zijn gedachten alleen maar golfjes op het meer en dan zijn stiltes alleen maar: het ontbreken van golfjes, er is alleen ZIJN. Plotseling word je je dan bewust van muziek die je altijd omringd heeft. Plotseling komt die muziek van alle kanten op je af. Je wordt er door overweldigd, je wordt er door geboeid.
En, zo gaat Osho verder, je zult niet in staat zijn om de waarheid te weten tenzij je naar de oude muziek van OMKAR luistert. Je kunt alleen de tempel van het goddelijke binnengaan via deze muziek. Vanuit jezelf ben je er niet toe in staat, maar deze muziek vormt een brug.
Als altijd heeft Osho het over de mind die ons in de weg zit om tot het werkelijke leven door te dringen. De mind staat dan tegenover de oeroude muziek. De mind vormt als het ware een muur. Dit is niet in werkelijkheid zo. Die muur bestaat alleen in je gedachten.
En zelfs dan gaat die muziek nog door en probeert zij bij je binnen te dringen. Misschien luister je er niet naar, maar… en let er eens op hoe beeldend en grappig Osho dit verwoordt. Hij zegt: deze oeroude muziek is alsmaar bezig om je hele wezen te masseren. Ze is je alsmaar aan het voeden, ze geeft je leven en ze verjongt je steeds weer.
Jouw hart klopt namelijk in het zelfde ritme als het hart van het grotere Geheel. Overal is deze oeroude muziek en als we haar mislopen, dan is dat geheel en al aan ons zelf te wijten.
Als we het eerste Zen-verhaal in ‘Ancient Music in the Pines’ lezen, dan raakt dat ons vrijwel meteen. Het raakt zoals de oeroude muziek waar Osho het over heeft, mits we het dus niet vanuit de mind tot ons laten komen.
Dit verhaal is als het ware Zen in-een-notedop. Het gaat over een inbreker en zijn zoon. Toen de zoon van een inbreker zag dat zijn vader een dagje ouder aan het worden was, vroeg hij zijn vader of die hem het vak wilde leren, opdat hij als zoon het familiebedrijf zou kunnen voortzetten als zijn vader zou stoppen met werken. En zo excentriek als dit verhaal begint, is ook het verdere verloop. In alle verhalen in het boek klinkt door zoals Osho Zen beschrijft. Hij zegt: ‘Zen is het leven zelf. Geen filosofie, geen leer, maar puur ervaren, puur zijn.’
Osho concludeert na het eerste verhaal het volgende. Het wezen is een geheel, de wereld is een veelheid. En hier tussenin zit de mind die verdeeld is. We zien dus ook alles vanuit deze verdeelde mind. Dit wordt ondersteund door wetenschappelijk onderzoek. Onze hersenen zijn verdeeld in twee helften, de rechter hemisfeer en de linker hemisfeer. De rechter hemisfeer is verbonden met de linker hand en de linker hemisfeer is verbonden met de rechter hand; er is dus een kruislingse verbinding. De rechter hemisfeer staat voor de gevoelsmatige, de dichterlijke en de linker hemisfeer voor het logische, mathematische, wetenschappelijke. En deze twee hemisferen zijn constant in conflict met elkaar. Dat wat zich in de wereld aan politiek gesjoemel afspeelt, vindt in feite in onszelf plaats hoewel we ons daarvan vaak niet bewust zijn.
Verder gaat Osho in deze lezingen serie in op vragen van zoekers, zoals er bijvoorbeeld een interessante is over het verschil tussen ‘oud worden’ en ‘rijpen.’
Het boek/e-book is te bestellen in de Nederlandse Boekhandel.
Boekbespreking van Donna van der Steeg.