Anand Samagra:
Toen ik onlangs in een kunstmuseum in Frankfurt was, kwam ik in een kamer met alleen maar beelden en houtsnijwerk van Boeddha. Ik geloof absoluut niet in stenen afgodsbeelden, maar ik was verbaasd een zeer sterke energiestroom in de kamer te voelen, vergelijkbaar met wat ik hier in de lezing voel. Was ik me dingen aan het inbeelden? En zo ja, hoe kan ik dan vertrouwen op wat ik hier bij u voel?
Osho:
In India zijn er tempels zoals die in Khajuraho waar alle mogelijke soorten seksuele houdingen zijn uitgevoerd in beeldhouwwerk. Veel standjes zijn zo absurd dat zelfs een De Sade of een Sacher-Masoch niet in staat zou zijn zich deze voor te stellen. Ook de meest geperverteerde persoon zou ze zich niet kunnen voorstellen. Bijvoorbeeld de man en de vrouw die op hun hoofd staan en de liefde bedrijven – het lijkt er niet op dat wie dan ook dit gaat proberen of het zich kan voorstellen. Maar waarom schilderden ze deze beelden? Het zijn voorbeelden van objectieve kunst. Deze tempels in Khajuraho waren geen gewone tempels. Het waren een soort therapie-tempels: ze bestaan als een therapie. Wanneer iemand leed aan een of andere seksuele perversie werd hij naar Khajuraho gestuurd. Hij moest dan kijken en mediteren naar al die abnormale en bizarre dingen. Er was een soort afwijking in z’n hoofd ontstaan: die afwijking zat in zijn onderbewustzijn. Wat doet de psychoanalyse eraan? Het tracht dingen vanuit het onbewuste naar het bewuste te brengen, dat is alles. En psychoanalyse zegt dat als eenmaal iets van het onbewuste naar bewustzijn komt, het wordt het losgelaten en ben je er vrij van. Dit Khajuraho nu was één grote psychoanalyse.
Osho: The Tantra Vision, Volume 2 #6.