Deze weken, vanaf de eerste aflevering op 24 april, staan in het teken van Osho’s commentaar op Hsin Hsin Ming – het Boek van Niets van de Chan meester Sosan,
de derde patriarch van Zen.
‘Sosan is echt een meester – meester van de stilte en meester van de woorden.
Hij heeft iets in DEZE wereld gebracht wat niet tot deze wereld behoort.
Hij heeft de diepe stilte van zijn ervaring in woorden omgezet.’
Osho
Het volgende is het derde stuk uit hoofdstuk 5.
BEGRIJP DE RELATIVITEIT VAN BEIDE
EN DE FUNDAMENTELE WERKELIJKHEID:
DE EENHEID VAN LEEGTE.
Jij bestaat vanwege je objecten om je heen. Jouw grens bestaat vanwege de grenzen van andere dingen om je heen. Wanneer hun grenzen wegvallen, valt ook jouw grens weg – jullie zijn relatief ten opzichte van elkaar, jullie zijn samen.
Jouw mind en je objecten buiten jou zijn met elkaar verbonden, ze hebben een brug.
Als de ene oever verdwijnt, valt de brug. En met de brug verdwijnt ook de andere oever, want de ene oever kan niet bestaan zonder de andere. Dit is de betekenis van relativiteit.
En dan is er een eenheid – eenheid van leegte. Jij bent leeg en de bloem is leeg, want er is geen grens aan de bloem, hoe kan er dan een centrum zijn? Dit is een van de diepste realisaties van Boeddha, en alleen boeddhisten hebben dit zo mooi bevestigd. Zij zeggen dat er geen ATMA is, geen zelf.
En dit werd heel verkeerd begrepen, omdat Hindoes zeggen dat hun hele religie gebaseerd is op ATMA, het zelf, het opperste zelf. En Boeddha zegt: ‘Wanneer er geen grens is, hoe kan het zelf dan bestaan?’ Wanneer er geen grens is en de mind volledig stil is geworden, hoe kan het ‘ik’ dan bestaan? Omdat het ‘ik’ een geluid is. Hoe kun je zeggen ‘Ik ben’ wanneer het geheel is? Wanneer de figuur en de achtergrond één zijn geworden, hoe kun je dan zeggen ‘Ik ben’?
Dit is de leegte van Boeddha – ANATTA. Dit woord is prachtig – ANATTA, geen-zelfheid. Je bent niet meer en toch ben je. Echt, voor het eerst ben je als geheel, maar niet als individu, niet als gedefinieerd, afgebakend, omheind. Je bent als geheel, maar je bent niet als individu, als een gemarkeerde, afgebakende afgescheidenheid. Je bent geen eiland meer, je bent de uitgestrekte leegte.
En dat is hetzelfde met de bloem, en is hetzelfde met de boom, en is hetzelfde met de vogel en met het dier, en is hetzelfde met de rots, de sterren en de zon. Wanneer je zelf verdwijnt, verdwijnt het zelf van overal, want het was je zelf gereflecteerd, het was je zelf gereflecteerd door het universum, het was je waanzin gereflecteerd. Nu is het er niet meer.
Sosan zegt dat wanneer er leegte is, er eenheid is. Als JIJ er bent, hoe kan er dan eenheid zijn? Heel jouw afgescheiden zijn creëert de breuk met de eenheid.
Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #5.
Meer: De eenheid van leegte