De dokter zou betaald moeten worden voor gezondheid, niet voor ziekte.
In China hebben ze een vreemd experiment gedaan.
De keizer was erg onder de indruk van Lao Tse, Tsjwang Tse, Lieh Tse. Hij leefde lang genoeg om in contact te komen met Lao Tse, toen met diens leerling Tsjwang Tse en toen met diens leerling Lieh Tse. Deze drie mensen hebben indruk gemaakt op de keizer met een heel nieuw, origineel idee, maar dat is nooit opgevolgd. Zodra de keizer kwam te overlijden keerden de oude gevestigde belangen weer terug en hebben iets enorm waardevols kapotgemaakt.
Lieh Tse, Tsjwang Tse en Lao Tse hadden het vreemde idee dat geen enkele dokter door zijn patiënten betaald zou moeten worden, want als de patiënt de dokter moet betalen dan zou de dokter, bewust of onbewust, graag willen dat de patiënt zo lang mogelijk ziek bleef – zaken zijn zaken. Als hij hem snel geneest kan hij niet zoveel verdienen.
Tsjwang Tse vertelde vaak een beroemd verhaal over een oude dokter.
Hij had drie zonen die medicijnen studeerden. De oudste zoon kwam terug van de universiteit en zei: ‘U bent al heel oud, gaat u nu maar uitrusten. Ik zal wel voor uw patiënten zorgen.’
Dus liet de vader hem voor zijn patiënten zorgen. Twee dagen later kwam de jonge man bij zijn oude vader en zei: ‘Dit is iets heel vreemds. U bent zo’n ervaren dokter en een vrouw die u al dertig jaar behandeld heeft, ik heb haar in twee dagen genezen. Terwijl ik net afgestudeerd ben, ik weet nog niet zoveel.’
De vader zei: ‘Jij idioot! Dat is de vrouw die al jouw studiekosten op de medische faculteit heeft betaald. Zij ging ook nog voor jouw andere twee broers betalen. Ze had geld genoeg, ze had het helemaal niet nodig om gezond te zijn. En ze was mijn grootste bron van inkomsten.’
Lao Tse en Tsjwang Tse hebben de keizer zijn neus erop gedrukt dat je een heel gevaarlijke situatie schept als de patiënt de dokter moet betalen. Het zal in het belang van de dokter zijn om de patiënt zo lang mogelijk patiënt te laten zijn. En hij zal het doen lijken alsof hij bezorgd is om jou te genezen. Hij zal zelf in een dilemma zitten.
De keizer vroeg aan Lao Tse: ‘Wat stelt u dan voor? Want zo is het altijd geweest.’
Hij zei: ‘De oplossing is heel simpel.
Alle doktoren moeten door de overheid worden betaald en de hele bevolking moet de overheid betalen – niets met de dokter te maken. De dokter moet niet betaald worden omdat hij een patiënt heeft genezen. De dokter moet betaald worden als zijn patiënt gezond is gebleven. De patiënt moet ieder maand verslag uitbrengen: “Ik ben gezond, je kunt mijn dokter betalen.” Als de patiënt ziek wordt, dan kan de dokter niet betaald worden: “Waar bent u hier mee bezig? Als mensen hier ziek worden, wat heeft uw geneesmiddel dan voor zin, uw kennis, uw ervaring?”’
Een heel vreemd systeem dus… maar de keizer was ervan onder de indruk, het was volkomen logisch. En zoals ik het begrijp zal dit eens overal ter wereld het systeem zijn, want de logica ervan is heel duidelijk.
De dokter zou betaald moeten worden voor gezondheid, niet voor ziekte. En als zijn patiënten ziek zijn, dan zou hij op zijn salaris gekort moeten worden. Hij zou belang moeten hebben bij de gezondheid van zijn patiënten, niet bij hun ziekte. En de patiënt moet hem niet betalen, de patiënt moet de overheid een bepaalde vergoeding betalen om gezond te worden gehouden. De overheid betaalt de dokter om de mensen gezond te houden en als ze niet gezond zijn loopt hij zijn salaris mis.
Maar toen de keizer eenmaal dood was verdween het systeem, kwam het oude idee weer terug – wat volkomen dwaasheid is.
Osho, Hari Om Tat Sat, pp. 132-133.
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.
Afbeeldingen:
http://nova-akropola.com/wp-content/uploads/2014/12/chuangtzu.jpg
https://3.bp.blogspot.com/-blbtYO5E76w/V_oi8FOFOuI/AAAAAAAAG0M/2X4FR3fRpkU-UH6Kq9NVEvJssVbazXoCwCLcB/s1600/Lao%2BTzu.JPG