In deze hele wereld, wat valt er te bereiken? Wat kun je ervan meenemen?
In India geloven ze dat als iemand keizer over de hele wereld kan worden, dan noemen ze hem een chakravartin…
Heer Shantinatha, de 16eJain Tirthankara, was ook een Chakravartin
Ze zeggen dat als een chakravartin komt te sterven -omdat hij maar eens in duizenden jaren verschijnt, hij is een zeldzaam wezen- hij in de hemel met veel feestvreugde ontvangen wordt en dat ze hem meenemen naar een speciale plaats. In de Jaina mythologie loopt er in de hemel een berg evenwijdig aan de Himalaya. De Himalaya bestaat alleen uit rotsen en aarde en ijs. Deze parallelle Himalaya in de hemel heet Sumeru. Sumeru betekent de ultieme berg: er bestaat niets hogers dan dat, er bestaat niets beters dan dat. Ze is van zuiver goud, in plaats van rotsen heb je daar diamanten en robijnen en smaragden.
Een Koreaanse wereldkaart, met de legendarische Sumeru berg als middelpunt
Als een chakravartin komt te overlijden nemen ze hem mee naar de Sumeru berg om daar zijn naam in te graveren. Het is een zeldzame gelegenheid, zoiets gebeurt maar eens in de duizenden jaren. Het sprak vanzelf dat deze man er erg opgetogen over was dat hij zijn naam op de Sumeru ging schrijven. Dat is de ultieme catalogus van alle groten die er geweest zijn en dat zal ook de catalogus zijn van alle groten die nog komen gaan.
Deze keizer stond op het punt om tot een lijn van supermensen te gaan behoren. De poortwachter gaf hem de instrumenten om zijn naam mee te graveren. Hij wilde een paar van zijn mensen meenemen. Ze hadden zelfmoord gepleegd, alleen omdat de keizer was overleden en ze er niet aan moesten denken om zonder hem verder te leven. Zijn vrouw, zijn eerste minister, zijn opperbevelhebber, alle grote mensen om hem heen, ze hadden allemaal zelfmoord gepleegd, zodat ze met hem mee waren gekomen.
De keizer wilde dat de poortwachter hen allemaal zou toelaten om hem zijn naam te zien graveren, want wat is er voor lol aan om alleen je naam te gaan graveren terwijl er niemand is om het te zien? Want de echte lol ervan is dat de hele wereld het ziet.
De poortwachter zei: ‘Luistert u nu naar mijn raad, want dit is het beroep wat ik geërfd heb. Mijn vader was poortwachter, zijn vader was poortwachter. Eeuwenlang zijn wij poortwachters van de Sumeru berg geweest. Luister naar mijn raad: neem ze niet met u mee, anders zult u er nog spijt van krijgen.’
De keizer kon het maar niet begrijpen, maar hij kon ook niet tegen zijn advies ingaan. Want wat had die man voor belang om hem ervan te weerhouden?
De poortwachter zei: ‘Als u nog steeds wilt dat ze het zien, ga dan eerst uw naam graveren. En kom dan terug om hen mee te nemen als u dat wilt. Ik heb er nu zelfs geen bezwaar tegen als u hen mee wilt nemen, maar mocht u toch besluiten om het niet te doen, dan zal daar geen plaats meer voor zijn, geen mogelijkheid… ze zullen erbij zijn. Gaat u maar alleen.’ Dit was een volkomen zinnig advies.
De keizer zei: ‘Dat is goed, dan ga ik wel alleen, graveer ik mijn naam, kom ik terug en roep ik jullie allemaal.’
De poortwachter zei: ‘Daar ben ik het helemaal mee eens.’
De Sumeru
De keizer ging en hij zag de Sumeru schijnen onder duizenden zonnen –want in de hemel kun je niet zo arm zijn dat je maar één zon hebt. Duizenden zonnen en een gouden berg, veel groter dan de Himalaya, terwijl de Himalaya bijna tweeduizend mijl lang is! Hij kon zijn ogen niet ook maar eventjes opendoen, zo oogverblindend was het daar.
En toen begon hij een plekje te zoeken, de juiste plek, maar hij stond echt voor een raadsel: er was geen enkel plekje. De hele berg was vol gegraveerd met namen. Hij kon zijn ogen niet geloven. Voor het eerst drong het tot hem door wat hij was. Tot nu toe had hij steeds gedacht dat hij een supermens was die eens in de duizenden jaren voortkwam. Maar de tijd is er vanaf de eeuwigheid al geweest, duizenden jaren deden daar zelfs niets aan af, zoveel chakravartins waren er al geweest. Er was geen enkel plekje op die grootste berg in het heelal te vinden waar hij zijn kleine naam op kon schrijven.
Hij ging terug en nu begreep hij waarom de poortwachter gelijk had gehad om zijn vrouw en zijn opperbevelhebber en zijn eerste minister en andere intimi niet mee te nemen. Het was maar goed dat ze de situatie niet gezien hadden. Ze zouden nog steeds geloven dat hun keizer een zeldzaam wezen was. Hij nam de poortwachter mee naar binnen en zei: ‘Maar er is helemaal geen plek!’
De poortwachter zei: ‘Dat is wat ik u wilde vertellen. Wat u moet doen is een paar namen uitwissen om daar uw naam te schrijven. Dat hebben ze steeds gedaan. Heel mijn leven heb ik dit zien gebeuren, mijn vader zei altijd dat dit gebeurde. Mijn vader’s vader -niemand in mijn familie heeft ooit de Sumeru leeg gezien, of ooit een plekje gezien. Altijd als er een chakravartin kwam, moest hij een paar namen uitwissen om zijn eigen naam te kunnen schrijven. Dus dit is niet de hele geschiedenis van de chakravartins. Deze is heel vaak uitgewist, hij is heel vaak gegraveerd. Doet u nou maar gewoon uw werk en haal uw vrienden erbij als u het aan hen wilt laten zien.’
De keizer zei: ‘Nee, ik hoef het hen niet te laten zien en ik wil niet eens mijn naam gaan schrijven. Wat heeft dat voor zin? Op een dag komt iemand anders het uitwissen. Mijn hele leven is ontzettend zinloos geworden. Hier had ik al mijn hoop op gevestigd, dat mijn naam zou komen te staan op de Sumeru berg, de gouden berg in de hemel. Hier heb ik voor geleefd, hiervoor heb ik mijn leven op het spel gezet. Hiervoor was ik bereid om de hele wereld af te maken. En wie dan ook kan mijn naam uitwissen om zijn eigen naam te gaan schrijven. Wat heeft het voor zin om te schrijven? Ik ga het niet schrijven.’
De poortwachter moest lachen.
De keizer zei: ‘Waarom lacht u?’
De poortwachter zei: ‘Dit is vreemd, want dit heb ik ook steeds van mijn voorouders gehoord, dat chakravartins komen en gewoon weer terugkeren als ze het hele verhaal zien. Ze schrijven hun naam niet op. U bent niet de eerste: iedereen met een beetje intelligentie zou hetzelfde gedaan hebben.’
In deze hele wereld, wat valt er te bereiken? Wat kun je ervan meenemen?
Je naam, je prestige, je eerbaarheid? Je geld, je macht? Wat? Je geleerdheid?
Er is niets wat je mee kunt nemen. Hier zul je alles moeten laten vallen.
Osho, From Darkness to Light – Answers to the Seekers of the Path, pp. 17-19.
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.
Afbeeldingen:
https://en.wikipedia.org/wiki/Salakapurusa#/media/File:Shantinatha.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1b/A_Korean_world_map_centered_on_the_legendary_Mount_Meru_in_Central_Asia..jpg
http://www.binglebogfacts.com/wp-content/uploads/2015/02/golden-mountain.jpg