Het doel van de mop is niet de mop.
Het doel is het lachen dat erop volgt, want in dat lachen stopt je denken.
In dat lachen ben je geen mind meer.
En na het lachen, gewoon een klein gaatje…
en dan kan ik tot de diepste kern van je wezen doordringen.
Osho: Take it Really Seriously.
In 1980 gaf Osho dagelijks de mooiste toespraken over Boeddha, Lao Tzu en andere meesters, en toch had je iedere keer het gevoel na afloop dat je uit een cabaretvoorstelling kwam, zoals een Zweedse vrouw het uitdrukte. Zoveel werd er gelachen om de moppen die tussen de wijze verhalen door gestrooid werden. Iedereen kon moppen insturen en er werd verlangend uitgekeken naar het moment dat jouw mop verteld zou worden.
Ooit had ik in een jeugdcentrum een volkszanger gehoord die een heel geestig lied kwam zingen en ik had het cassettebandje met de opname kunnen bemachtigen. Ik stuurde de tekst in en in de jaren daarna heb ik Osho minstens drie verschillende versies van de mop horen vertellen.
Srajan
Een boer en een pater gingen jagen in het bos.
De boer was heel ervaren, had de ogen van een vos.
De pater ging maar mee, om te zien hoe dat nou ging,
hoe de boer met zijn geweer al die wilde dieren ving.
Stil, zei de boer, daar gaat een konijn.
Stil, zei de boer, die zal de mijne zijn.
Pang! zei het geweer, en voordat hij het wist
flapte hij eruit: GVD* mis!
De pater schrok heel erg van die knetterende vloek,
en hij prevelde een gebedje uit een heel bekend oud boek.
Hij wilde nog wat zeggen maar kreeg er de tijd niet voor
want de boer was weer een ander stukje wild op het spoor.
Stil, zei de boer, daar gaat een konijn.
Stil, zei de boer, die zal de mijne zijn.
Pang! zei het geweer, en voordat hij het wist
flapte hij eruit: GVD* mis!
Mijn zoon, zei de pater, dit is nu de tweede keer
dat gij in mijn bijzijn de spot drijft met de Heer.
Hij zal u nog vergeven maar bij de derde maal
dan straft Hij u zo, en dan hebt gij geen verhaal.
Dan pakken de wolken samen en door een bliksemflits
wordt gij voorgoed van de aardbol weggewist.
De boer schrok wel even maar hij zag weer een konijn.
Stil, zei de boer, die zal de mijne zijn.
Pang! zei het geweer, en voordat hij het wist
flapte hij eruit: GVD* mis!
De boer schrok heel erg en hij keek toen naar omhoog,
de wolken pakten samen, er verscheen een regenboog.
Hij sloeg nog wel een kruisje maar het was al veels te laat,
uit het kleurige decor kwam een bliksemflits omlaag.
Rommel! zei de donder en de boer die knielde neer.
Ja! zei de pater, dat is de straffe van de Heer!
Maar voordat hij het wist… werd de pater weggeflitst,
en uit de wolken klonk een stem: GVD* mis!
* Hartgrondig en voluit eruit geflapt.