Osho,
Een van de beveiligers die hier een tijdje bij ons was, zei tegen me ‘jullie zijn een geweldige groep mensen’ en hij was zo verbaasd dat we nooit ruzie met elkaar maken. Deze harmonie hier is echt een wonder en voelt toch zo natuurlijk aan.
Osho, kunt u meer zeggen over deze magie, en zijn er manieren waarop uw leerlingen elkaar kunnen helpen, op ons avontuur naar bewustzijn?
Mensen vechten, niet zonder reden. Elk gevecht is, diep van binnen, een botsing tussen ambities, een strijd om hetzelfde te bereiken als wat de ander ook probeert te bereiken. Ambitie is de bron van alle strijd, alle oorlogen. Mijn mensen hebben geen ambitie. Ze vechten niet om ergens te komen op de ladder van ambitie. Ze zijn geen concurrenten van elkaar voor wat dan ook. Dit is dus een totaal ander soort groep, waar mensen niet samen zijn om onderling te vechten of om met een andere groep te vechten.
In India is het gebeurd… Toen India onafhankelijk werd, was ik nog erg jong, maar ik praatte voortdurend met mijn vader over van alles en nog wat. En mijn hele familie was betrokken bij de vrijheidsstrijd; ze hebben allemaal in de gevangenis gezeten, ze hebben allemaal geleden. Mijn ooms konden hun opleiding niet afmaken omdat ze halverwege het jaar werden opgepakt en in de gevangenis belandden. Drie jaar later kwamen ze vrij maar toen was het te laat om weer in te stromen.
Ik zei tegen mijn vader: ‘Het lijkt me een drogreden dat er geen strijd zal zijn als Mohammedanen een apart land krijgen en Hindoes een apart, als het land wordt verdeeld. Dat is het principe dat wordt voorgesteld. Ze zijn sowieso voortdurend bezig te vechten, elkaar af te maken!’
Maar hij zei: ‘Het lijkt me een verstandig voorstel. Als ze hun eigen land hebben, wat is dan de noodzaak om te vechten?’
Ik zei: ‘De noodzaak om te vechten? De noodzaak om te vechten zit veel dieper. Als Hindoes en Mohammedanen gescheiden worden, dan zul je zien dat Mohammedanen onder elkaar gaan vechten.’
Er waren drie problemen: de Islam kent twee sekten, sjiieten en soennieten, en die zijn net zo dodelijk tegen elkaar als tegen elke andere religie. Ze moorden elkaar uit en dat doen ze al veertien eeuwen lang om een klein verschil: of Mohammed zijn zoon als opvolger heeft aangewezen of zijn schoonzoon. De ene partij gelooft dat de schoonzoon is aangewezen. Nu zijn daar geen verslagen van. De andere partij denkt dat de zoon als opvolger is aangewezen. Ook zij hebben geen verslagen.
Mijn gevoel zegt dat Mohammed stierf zonder iemand tot opvolger te benoemen. En deze twee personen, de schoonzoon en de zoon kregen ambitie naar dezelfde macht. En de Islam werd in tweeën gesplitst. En ze vechten nog steeds over wie de echte authentieke opvolger was.
Maar wat is er aan de hand, zijn jullie gek soms? Jullie geloven in dezelfde filosofie, goed of fout. Jullie geloven in dezelfde moraal. En nu maakt het niet meer uit: de zoon is allang dood, de schoonzoon is ook dood. Maar die twee facties groeiden steeds verder uit elkaar. Want nee, de schoonzoon benoemde zijn opvolger, de zoon benoemde zijn opvolger. Dus nu zijn er twee opvolgingen gaande, naast elkaar.
Mohammedanen streden in India niet voor opdeling omdat ze samen moesten zijn, om tegen de Hindoes te vechten.
Ik zei tegen mijn vader: ‘Als ze eenmaal op zichzelf zijn, zullen er eerst sjiitisch-soennitische gevechten zijn. En op de tweede plaats zullen ze iets heel vreemds en stoms gaan vragen: dat de helft van Pakistan aan de ene kant van het land komt te liggen, het oostelijke deel, en de andere helft aan de andere kant van het land, het westelijke deel. Want dat waren de gebieden met een grote Mohammedaanse bevolking.
Pakistan wordt dus duizend mijl verdeeld in twee afzonderlijke fragmenten. Het oostelijke fragment is Bengaals-sprekend; hoewel het Mohammedanen zijn, spreken ze Bengaals. Het westelijke deel spreekt Urdu, Punjabi, Sindhi. En binnenkort zal er een conflict ontstaan tussen deze mensen over de taalkwestie, en de Bengali’s zullen zich afscheiden omdat ze een minderheid zijn. Zij kunnen nooit de echte heersers van Pakistan worden. Het zullen altijd de Punjabis zijn die zullen heersen en dat kunnen de Bengali niet tolereren.
Dit zal de situatie in Pakistan zijn. En in India zal de situatie nog veel erger zijn: de Hindoes vochten niet onder elkaar, ze moesten vechten met de Mohammedanen. Zodra de Mohammedanen weg zijn, zullen de Gujarati met de Maharashtranen gaan vechten.’
En ze gingen vechten; ze maakten elkaar om een kleinigheid dood. De stad Bombay is eigenlijk gemaakt door Gujaratis en Gujarati-sprekende Parsis. Zij zijn de rijkste mensen: alle industrie en zo in handen. Maar de arbeiders zijn Maharashtranen. Dus de meerderheid van de bevolking is Maharashtrisch, ze spreken Marathi, geen Gujarati. In Bombay waren er dus voortdurend rellen tussen Marathi- en Gujarati-sprekende mensen. Ze vochten om de vraag of Bombay bij Maharashtra moest blijven of bij Gujarat, omdat die provincies nu gescheiden zouden worden.
En overal waren er veel gevechten, want als de belangrijkste strijd eenmaal is gestaakt, waar blijft dan je vechtinstinct! Als je eenheid wilt, heb je iemand nodig om tegen te vechten. Er is een gemeenschappelijke vijand nodig om ‘verenigd’ te blijven! Als er geen gemeenschappelijke vijand is, zullen jullie onderling gaan vechten om kleine dingen, zinloze dingen.
Nu vechten ze in India. Punjab wil zich afgescheiden, onafhankelijk worden. Bengalen is onafhankelijk geworden van Pakistan – duizenden mensen werden gedood – maar uiteindelijk zijn ze een onafhankelijke natie geworden. Zuid-India wil zich afscheiden van Noord-India, omdat Noord-India Hindi-sprekend is en Zuid-India niets met Hindi te maken heeft; ze hebben hun eigen talen.
Het zal je verbazen dat het Hindi dichter staat bij het Engels, Zweeds, Zwitsers, Italiaans, Duits – alle Europese talen – omdat het allemaal zustertalen zijn. Ze zijn allemaal ontstaan uit één brontaal, het Sanskriet. In het Duits komt minstens dertig procent van de woorden uit het Sanskriet. In één kleine Europese taal, het Litouws, komt zeventig procent van de woorden uit het Sanskriet. Het wint het zelfs van het Hindi; het staat dichter bij het Sanskriet. Maar in Zuid-India hebben de talen niets te maken met het Sanskriet; hun oorsprong is totaal anders.
Dus nu vechten ze om niet toe te staan dat Hindi de nationale taal wordt, omdat het niet hun taal is. Ze willen dat Engels de nationale taal blijft, die slechts twee procent van de mensen begrijpt! Wat een belachelijke situatie: een taal die twee procent van de mensen begrijpt, wordt de nationale taal en een taal die door meer dan de helft van India wordt begrepen, kan niet worden geaccepteerd omdat de andere helft er tegen is.
In Zuid-India zijn er rellen geweest tussen Hindi-sprekende en niet-Hindi-sprekende mensen. Treinen zijn in brand gestoken. In het zuiden mag je geen uithangbord in het Hindi op je winkel hebben. Je winkel wordt met het uithangbord in brand gestoken. Je kunt geen Hindi spreken, zelfs niet als de andere persoon het kent. Hij zal geen enkel teken geven dat hij Hindi begrijpt; hij zal zijn eigen taal spreken.
Vechten is een dierlijk instinct. Mensen vinden gewoon excuses om te vechten, en er is altijd wel iets, als doel.
Osho: The Path of the Mystic #28
Afbeelding van ThePixelman – Pixabay.