Je buitenkant en je binnenkant zijn je vleugels.
Dit moet je heel goed onthouden, want de kans bestaat…
de mind heeft de neiging zich te fixeren.
Je hebt mensen die gefixeerd zijn op de maatschappij.
Ze zeggen dat ze er niet onderuit kunnen.
Ze zeggen dat ze geen tijd hebben voor meditatie.
Ze zeggen dat zelfs als er tijd is ze niet weten hoe ze moeten mediteren
en ze geloven niet dat ze kunnen mediteren.
Ze zeggen dat ze werelds zijn, hoe kunnen ze dan mediteren?
Ze zijn materialistisch, hoe kunnen ze mediteren?
Ze zeggen: ‘Helaas, we zijn extrovert, hoe kunnen we naar binnen gaan?’
Ze hebben maar één vleugel gekozen.
Het is vanzelfsprekend dat daar frustratie uit voortkomt.
Met één vleugel is frustratie onvermijdelijk.
Dan heb je mensen die genoeg krijgen van de wereld en de wereld ontvluchten,
naar de kloosters en de Himalaya gaan.
Sannyasins, monniken worden, alleen gaan leven,
zichzelf een leven van introversie opdringen.
Ze sluiten hun ogen, ze sluiten al hun deuren en ramen.
Ze worden als Leibnitz’ monaden, raamloos, dan vervelen ze zich.
Ze hadden genoeg van de maatschappij, ze waren moe, gefrustreerd.
Het werd steeds meer een gekkenhuis, ze konden geen rust vinden.
Er was te veel relatie en te weinig vakantie, te weinig ruimte om zichzelf te zijn.
Ze vervielen tot dingen, raakten zichzelf kwijt.
Ze werden steeds meer materialistisch en steeds minder spiritueel.
Ze zijn hun richting kwijt geraakt.
Ze zijn het bewustzijn dat ze zijn kwijt geraakt.
Ze zijn ontsnapt. Uitgeput, gefrustreerd, zijn ze ontsnapt.
Nu proberen ze alleen te leven, een leven van introversie.
Vroeg of laat gaan ze zich vervelen.
Zij hebben weer een andere vleugel gekozen, maar weer één vleugel.
Dit is de weg van een onevenwichtig leven.
Ze zijn weer op de tegenovergestelde pool in dezelfde denkfout vervallen.
Ik ben voor het een noch voor het ander.
Ik zou willen dat je zo bekwaam wordt dat je in de maatschappij kunt blijven
en toch meditatief kunt zijn.
Ik zou willen dat je met mensen omgaat, liefhebt, je in miljoenen relaties beweegt
omdat ze verrijkend zijn
en toch in staat blijft om je deuren te sluiten
en soms vakantie te nemen van alle relaties…
zodat je ook met je eigen wezen kunt omgaan.
Osho: A Sudden Clash of Thunder.
Afbeelding van Engin Akyurt – Pixabay.