Deze weken, vanaf de eerste aflevering op 24 april, staan in het teken van Osho’s commentaar op Hsin Hsin Ming – het Boek van Niets van de Chan meester Sosan,
de derde patriarch van Zen.
Het volgende is het tweede stuk uit hoofdstuk 7.
… begrijpen is altijd meteen. Of je begrijpt het of je begrijpt het niet. Als je het niet begrijpt, hoe kun je dan iets achterlaten? Als je het begrijpt, waarom dan geleidelijk? Als je het begrijpt, laat je het nu meteen vallen.
Er kwam eens een man naar Boeddha met bloemen in zijn handen. Boeddha keek naar de bloemen en zei: ‘Laat vallen!’
Dus hij liet de bloemen in zijn linkerhand vallen. Hij dacht ‘misschien is het verkeerd om bloemen in je linkerhand naar Boeddha te brengen’ – omdat men van mening is dat de linkerhand verkeerd is. Rechts is goed en links is fout, en je geeft niet met de linkerhand. Dus liet hij het vallen, terwijl hij zich schuldig voelde.
Boeddha lachte en zei: ‘Laat vallen!’
Hij moest ook uit zijn rechterhand laten vallen, maar toen was hij verbaasd.
En toen beide handen leeg waren moest Boeddha hard lachen en zei: ‘Laat vallen!’
Nu was er niets om te laten vallen. Dus hij keek hier en daar – wat moest hij nou?
Ananda zei: ‘Boeddha heeft nooit bedoeld dat je de bloemen moest laten vallen. Degene die de bloemen heeft gebracht, moet je laten vallen. Door bloemen te laten vallen zal er niets gebeuren. Waarom laat je jezelf niet vallen?’
De man begreep het en liet zich voor Boeddha’s voeten vallen. Hij is nooit meer terug naar zijn paleis gegaan.
Zijn eerste minister kwam en zei: ‘Wat doet u? Ook al wilt u afstand doen, geef het wat tijd zodat alles tot rust komt. Kom terug! Uw vrouw, uw kinderen en het hele koninkrijk en alle staatszaken – gun ons wat tijd! Zelfs als u besluit om afstand te doen, waarom zo’n haast?’
De man zei: ‘Als je het begrijpt, is het altijd meteen. Als je het niet begrijpt, wordt het altijd uitgesteld.’
Alleen onwetendheid stelt uit, en onwetendheid speelt een heel grote truc door uit te stellen. Dan voel je dat je het begrepen hebt, maar hoe kun je het meteen doen? Dat is de truc om het nooit te doen. Dit is de truc: ‘Morgen zal ik het wel doen.’
Kijk: als je boos bent doe je het meteen, maar als je je liefdevol voelt stel je het uit. Als je iemand een cadeautje wilt geven stel je het uit, maar als je boos wilt zijn doe je het meteen – omdat je goed weet dat als je het uitstelt, dingen nooit gedaan zullen worden. Uitstel is een truc. Dus diep van binnen weet je nu dat het niet nodig is om het te doen, en aan de oppervlakte kun je blijven geloven: ‘Ik ga het doen.’ Zo bedrieg je jezelf.
Zegt Sosan:
… ZULKE GEDACHTEN MOETEN NOU EINDELIJK
METEEN WORDEN AFGESCHAFT.
Geef geen tijd! Als er iets mis is, ZIE het dan in, en laat het vallen. Het is echt niet nodig om het te laten vallen. Als je het in kunt zien en je voelt dat het verkeerd is, zal het vanzelf wegvallen. Je zult het niet mee kunnen dragen.
Je draagt het mee omdat je er niet van overtuigd bent dat het verkeerd is. Als je er niet van overtuigd bent, is het beter om te zeggen: ‘Ik ben er niet van overtuigd dat het verkeerd is, daarom zal ik het meedragen. Dan ben je tenminste eerlijk en eerlijkheid is goed. Wees niet oneerlijk.
Mensen komen naar me toe en zeggen: ‘Ja, ik weet dat hebzucht slecht is, maar geleidelijk aan…’ Maar hoe heeft ooit iemand hebzucht geleidelijk aan weggegooid? Ondertussen blijft het zich dieper in je wortelen. En waarom zeggen dat hebzucht slecht is als je het niet onmiddellijk, nu meteen, kunt laten vallen? Zeg: ‘Ik voel niet dat het slecht is, ik voel dat het goed is. Wanneer ik voel dat het verkeerd is, zal ik het laten vallen.’ Dan ben je tenminste eerlijk en oprecht, en een oprecht mens zal begrip bereiken. Een onoprechte iemand kan nooit tot begrip komen.
Jullie zeggen allemaal dat woede slecht is – waarom draag je het dan mee? Wie dwingt je om het mee te dragen? Kennis IS transformatie. Als je ECHT weet dat woede slecht is, dan zul je het geen moment meedragen.
Meteen laat je het vallen. Het is plotseling, het gebeurt in een mum van tijd, er gaat zelfs geen moment verloren. Maar je bent sluw. Je denkt dat je het weet en je weet het niet. Je wilt geloven dat je het weet en je wilt geloven dat je jezelf probeert te veranderen. Je zult nooit getransformeerd worden. Transformatie is nooit geleidelijk, het is altijd meteen.
Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #7.