Drie manieren van horen.
Er gaat een verhaal over de soefi mysticus Bayazid.
Hij liep eens over een begraafplaats en kwam daar een stapel doodshoofden tegen. Uit nieuwsgierigheid pakte hij een doodshoofd op. Hij was altijd van mening geweest dat alle doodshoofden heel erg op elkaar leken, maar dat deden ze niet. Bij sommige doodshoofden waren de oren met elkaar verbonden, er was een doorgang. Bij een paar doodshoofden waren de oren niet met elkaar verbonden, er zat een barrière tussen. En er waren een paar doodshoofden waarvan beide oren met het hart verbonden waren, maar niet met elkaar. Er liep een doorgang naar het hart.
Hij stond er helemaal verbaasd van te kijken. Hij bad en vroeg aan God: ‘Wat is hier aan de hand? Wat probeert u mij te openbaren?’ En ze zeggen dat hij een stem hoorde.
God zei: ‘Er zijn drie soorten mensen. De ene hoort door één oor, dat leidt nergens toe. In feite horen ze niet, de klank vibreert gewoon en verdwijnt weer. Dan heb je een ander type, die wel horen, maar alleen heel eventjes. Bij hen gaat het het ene oor in en het andere weer uit, het gaat weer verloren in de wereld.
Je hebt natuurlijk een paar zielen die door de oren horen en dat gaat door naar het hart.
En God zei: ‘Bayazid, ik heb je hier bij deze stapel doodshoofden gebracht gewoon om je daar aan te herinneren wanneer je mensen toespreekt. Spreek alleen voor degenen die alles wat je zegt ter harte nemen. Verder moet je geen energie verspillen en geen tijd verspillen. Je leven is kostbaar: je hebt een boodschap over te brengen.’
Osho, The Discipline of Transcendence – Discourses on the forty-two sutras of Buddha, Volume 4, p 305.
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.
Afbeelding: esp.rt.com.