Arupo in Poona deel 1

Langzaam word ik wakker. Ik lig op een koude granieten vloer. Ondanks die vloer heb ik zeker een half uur geslapen. Het ‘enough for today’ heeft geklonken. Terwijl de krekels om mij heen tsjilpen, staan de mensen om mij heen op en begeven zich langzaam naar de uitgang van het Boeddha auditorium. Buiten de kleine poort liggen honderden slippers en sandalen en begint de dagelijkse zoektocht naar mijn onderdanen. Het is een wonder dat ik mijn eigen schoenen altijd weer terugvind.

Ik loop nu twee weken op deze plek rond en langzaam begin ik me thuis te voelen in deze mengelmoes van oranje gelukszoekers. Nadat ik de eerste 14 dagen heb doorgebracht met iedere dag vijf actieve meditaties, begint vandaag mijn eerste therapiegroep, die mij is toegewezen door de Nederlandse secretaresse van de guru. ‘Ga maar eerst de Tantra groep doen en na de Awareness groep ben je wel toe aan de Satori,’ heeft ze me glimlachend verteld met haar Wassenaarse accent.

   Arup (Garimo) en Laxmi

Ik ben heel benieuwd wat deze Tantra groep mij gaat brengen. Onder het genot van een kopje chai, in het koffiehuis van de ashram, gaan mijn gedachten terug naar de Scheveningse huiskamer waar ik drie jaar eerder mijn eerste dynamische meditatie deed. Mediteren is voor mij stil zitten en naar je gedachten kijken, maar deze manier van mediteren gaat de hele andere kant op. De ‘Dynamic’ bestaat uit vijf stukken waarin je achtereenvolgens op je hielen springt, ritmisch ‘Hoe’roept, uit je bol gaat door ‘like a madman’ te gillen en schreeuwen, je als een standbeeld stil staat om tenslotte de meditatie af te ronden met een rustig dansje. En dat alles begeleid door bijpassende muziek. 
Wie heeft dit in godsnaam bedacht?

   Veeresh en Sudha
In het jaar 1975 kom ik in de persoon van Swami Anand Veeresh, ‘mijn eerste sannyasin,’ tegen. In de loop der jaren druppelen steeds meer oranje geklede volgelingen van Bhagwan Shree Rajneesh de verslavingszorg, waar ik werkzaam ben, binnen.
Langzamerhand leer ik Bhagwan kennen. Ik hoor hem spreken in zijn steenkoolengels op cassettebandjes vol wijsheden en grappen en ik breng uren door bij boekhandel Ulysses die achterin de winkel een paar boeken van deze Indiase meester heeft liggen.
De vlam slaat in de pan na een cursus persoonlijke ontwikkeling waaraan ik meedoe vanuit mijn werk in de verslavingszorg. Ik stap aan boord van de ‘Hare Windmill Express’, een cursus die 9 maanden duurt en na afloop daarvan moet ik bij mezelf vaststellen dat ik verliefd ben geworden op deze man. Het klinkt raar, maar ik wil aan zijn voeten zitten, zijn woorden indrinken en hem volgen, al was het naar het einde van de wereld.
Het duurt nog anderhalf jaar voordat ik een retourtje Bombay in mijn zak heb. En nu zit ik daar, eindelijk, genietend van mijn kopje slappe koffie in een groot park in een buitenwijk van de Indiase miljoenenstad Poona (Pune).

   Arupo en Osho
Het begrip tantra is gekoppeld aan sexualiteit in al zijn vormen en het verbaast me dan ook niet dat we bij de ingang van de groepsruimte worden verzocht om ons te ontdoen van al onze kleren. Zo zitten we in een kring elkaar nieuwsgierig te bekijken.De groep wordt geleid door Ma Yoga Sudha, een vrolijke flapuit. Al mijn fantasieën over ‘tantra’ worden in de loop van die week bewaarheid.We zijn wilde beesten, slome masseurs en spelende kinderen. Het zijn drie dagen van frustraties opruimen en veel plezier maken.

Hans de Rijke