OSHO
Nooit geboren
nooit gestorven
Bezocht alleen deze
planeet Aarde tussen
11 dec 1931 – 19 jan 1990
Mijn benadering van jullie groei is in feite om jullie onafhankelijk van mij te maken. Elke vorm van afhankelijkheid is slavernij, en geestelijke afhankelijkheid is de ergste slavernij van allemaal. Ik heb er alles aan gedaan om jullie bewust te maken van jullie individualiteit, jullie vrijheid, jullie absolute vermogen om te groeien zonder hulp van wie dan ook. Jullie groei is iets dat inherent is aan jullie wezen. Het komt niet van buitenaf; het is geen oplegging, het is een ontvouwing.
Alle meditatietechnieken die ik je gegeven heb zijn niet afhankelijk van mij – mijn aanwezigheid of afwezigheid maakt geen verschil – ze zijn afhankelijk van jou. Het is niet mijn aanwezigheid, maar jouw aanwezigheid die nodig is om ze te laten werken. Het is niet mijn aanwezigheid hier, maar jouw aanwezigheid hier, jouw aanwezigheid in het heden, jouw alertheid en bewustzijn dat zal helpen.
Het hele verleden van de mens is, op verschillende manieren, een geschiedenis van uitbuiting. En zelfs de zogenaamde spirituele mensen konden de verleiding tot uitbuiting niet weerstaan. Van de honderd meesters probeerde negenennegentig procent het idee op te leggen: ‘Zonder mij kun je niet groeien, is er geen vooruitgang mogelijk. Geef je hele verantwoordelijkheid maar aan mij.’ Maar op zodra je je hele verantwoordelijkheid aan iemand geeft, geef je onbewust ook je hele vrijheid.
En natuurlijk moesten al die meesters op een dag sterven, maar ze hebben lange rijen slaven achtergelaten: christenen, joden, hindoes, mohammedanen. Wat zijn deze mensen? Waarom zou iemand een christen zijn? Als je iemand kunt zijn, wees dan een Christus, wees nooit een christen. Je bent absoluut blind voor de vernedering als je jezelf een christen noemt, een volgeling van iemand die tweeduizend jaar geleden is gestorven.
De hele mensheid volgt de doden. Is het niet vreemd dat de levenden de doden volgen, dat de levenden door de doden worden gedomineerd, dat de levenden afhankelijk zijn van de doden en hun beloften dat ‘wij u komen redden’? Geen enkele van hen is gekomen om je te redden. In feite kan niemand iemand anders redden; het gaat in tegen de fundamentele waarheid van vrijheid en individualiteit.
Wat mij betreft doe ik gewoon mijn uiterste best om je vrij te maken van iedereen – mijzelf inbegrepen – en om gewoon alleen te zijn op het pad van zoeken. Dit bestaan respecteert iemand die alleen durft te zijn in het zoeken naar de waarheid. Slaven worden door het bestaan niet gerespecteerd. Zij verdienen geen respect; zij respecteren zichzelf niet, hoe kunnen zij dan verwachten dat het bestaan hen respecteert?
Dus onthoud, als ik er niet meer ben, zul je niets verliezen. Misschien win je iets waarvan je je absoluut niet bewust was. Op dit moment ben ik alleen lichamelijk voor jullie beschikbaar, gevangen in een bepaalde vorm. Als ik weg ben, waar kan ik dan heen? Ik zal hier zijn in de wind, in de oceaan; en als je van me gehouden hebt, als je me vertrouwd hebt, zul je me op duizend en één manieren voelen. In je stille momenten zul je plotseling mijn aanwezigheid voelen.
Als ik eenmaal onstoffelijk ben, is mijn bewustzijn universeel. Op dit moment moet je nog tot mij komen maar dan hoef je me niet meer te zoeken en te vinden. Waar je ook bent… je dorst, je liefde… je zult me vinden in je hart, in je hartslag.
Osho: Beyond Enlightenment # 11