Elke meester heeft zijn eigen speciale methode waarmee hij nirwana bereikt heeft en waarmee hij anderen wil helpen. Dit is Tilopa’s specialiteit: als een holle bamboe op je gemak rusten met je lichaam. Een bamboe: van binnen helemaal hol. Als je rust, voel je gewoon dat je bent als een bamboe: van binnen helemaal hol en leeg. En in feite is dat ook zo: je lichaam is net een bamboe en van binnen hol. Je huid, je botten, je bloed, maken allemaal deel uit van de bamboe, en binnenin is er ruimte, holte.
Wanneer je zit met een volkomen stille mond, inactief, een tong die het gehemelte raakt en stil, niet trillend van gedachten, de geest passief toekijkend, niet wachtend op iets in het bijzonder, voel je je als een holle bamboe. Plotseling begint oneindige energie in je te stromen. Je bent gevuld met het onbekende, met het mysterieuze, met het goddelijke. Een holle bamboe wordt een fluit en het goddelijke begint te spelen. Als je eenmaal leeg bent, is er geen barrière voor het goddelijke om in je binnen te komen.
Probeer dit eens. Dit is een van de mooiste meditaties, de meditatie om een holle bamboe te worden. Je hoeft niets anders te doen. Je wordt gewoon dit, en al het andere gebeurt. Plotseling voel je dat er iets neerdaalt in je holte. Je bent als een baarmoeder en er komt nieuw leven in je, er valt een zaadje. En er komt een moment dat de bamboe volledig verdwijnt. Rust uit – verlang niet naar spirituele dingen, verlang niet naar de hemel, verlang zelfs niet naar God. Wanneer je zonder verlangen bent, ben je bevrijd. Boeddha-schap kan niet worden verlangd, want verlangen is de belemmering. Als de belemmering er niet is, explodeert Boeddha plotseling in je. Je hebt het zaad al. Als je leeg bent, is er ruimte; het zaad explodeert.
Er valt niets te geven, er valt niets te krijgen. Alles is absoluut in orde… zoals het is. Er is geen behoefte aan geven en nemen. Je bent absoluut perfect zoals je bent. Je hoeft niets te worden; besef gewoon wie je bent, dat is alles. Besef gewoon wie er in je verborgen zit. Verbeteren, wat je ook verbetert, je zult altijd in angst en vrees verkeren omdat juist de inspanning om te verbeteren je op een verkeerd pad brengt. Het maakt de toekomst zinvol, een doel zinvol, idealen zinvol, en dan wordt je geest een verlangen. Laat het verlangen zakken, wordt een stille poel van niet-verlangen – en plotseling ben je verrast, onverwacht is het er. En je gaat vanuit je buik lachen, zoals Bodhidharma lachte.
Wat moet er dan geoefend worden om meer op je gemak te zijn? Om meer hier en nu te zijn? Om meer en meer hol, leeg en passief te zijn? Meer een toeschouwer zijn – onverschillig, zonder verwachting, zonder verlangen. Gelukkig zijn met jezelf zoals je bent. En dan, op een gegeven moment, wanneer de dingen rijpen en het juiste seizoen aanbreekt, bloei je op tot een boeddha.
Osho: Tantra, The Supreme Understanding # 4