Ojas heeft een kort verhaal geschreven over zijn spirituele leven, dat we hier in twee afleveringen plaatsen. Deel 1 gaat over zijn leven als franciscaner monnik, de bevrijding uit dit tranendal en de zoektocht naar nieuwe inspiratie.
Voor zijn uitgebreide verhaal, zie elders op deze website:
Kan een gekooide vogel zingen?
Op zoek naar het hart van de werkelijkheid
Zojuist terug van een wandeling in het Amstelpark. Een zonnige dag, vol lentegeuren, bloesems, vogels in de lucht en tussen de takken. Uniek zoals de natuur zich nog laat zien zoals ze is. Alles bloeit, groeit en sterft weer weg zonder dat iets verloren gaat. En wij mogen er deel van uit maken.
Maar tussen de bomen doemt ook een gigantisch kantorencomplex op, de Zuidas. Hebben ze zich daar losgezongen van de natuur? Soms lijkt het er wel op. Vooral de banken die maar fossiele brandstoffen en wapenhandel blijven steunen en advocatenkantoren die bedrijven helpen wetten te ontwijken. En dat alles in een digitale wereld die bijna helemaal in handen is van grote Techbedrijven. Alles voor een beter verdienmodel.
Reden om pessimistisch te worden? Bezorgd wel. We hebben zojuist Ella, een kleinkind, op bezoek gehad. Zij woont in Tel Aviv en moet binnenkort het leger in. Pijnlijk. Vreselijk. Maar heeft zij een alternatief? Welke toekomst laten wij hun na? En hoe zal zij het redden? Toen Ella mij bij het afscheid op Schiphol vroeg hoe ik me nu voelde zei ik: als een druppel op een gloeiende plaat. Dat we op een gloeiende plaat leven was haar meteen duidelijk. Maar hoe kan het dat je dan niet verdampt? Ik kon haar nog juist zeggen: Aandachtig in het leven staan, beseffen hoe je iets doet. Dat is de basis. Ze drukte haar hand op haar hart en glimlachte. Daarna moesten we al snel afscheid nemen.
Dit gebeuren blijft bij me hangen. Hoe verdamp je niet op een gloeiende plaat? Het is iets waar ik mijn hele leven mee bezig geweest ben. Maar telkens kijkend naar de mogelijkheden van nieuwe omstandigheden heb veel ontdekkingen mogen doen en ben het Leven enorm dankbaar.