Deze weken staan in het teken van Osho’s commentaar op Hsin Hsin Ming –
het Boek van Niets van de Chan meester Sosan, de derde patriarch van Zen.
Het volgende is het tweede stuk uit hoofdstuk 9.
Voor de vorige afleveringen, zie: Het Boek van Niets.
Mensen zijn zo blij met hun ellende. Soms komt bij mij het gevoel op, wat zullen ze dan doen als al hun ellende verdwijnt? Ze zullen zo weinig om handen hebben dat ze gewoon zelfmoord zullen plegen. En dit is wat ik geobserveerd heb: je helpt ze om uit het ene te komen, de volgende dag zitten ze daar met iets anders. Je helpt ze om daaruit te komen, en ze zitten weer klaar… alsof er een diep vastklampen aan ellende is. Ze halen er iets uit, het is een investering – en het loont.
Wat is de investering? De investering is dat wanneer de schoen niet past, je meer het gevoel hebt dat je bent. Als de schoen helemaal past, ontspan je gewoon. Als de schoen helemaal past, wordt niet alleen de voet vergeten, maar verdwijnt ook het ik. Er kan geen ik zijn met een gelukzalig bewustzijn – onmogelijk!
Alleen met een ellendige mind kan het ik bestaan; het ik is niets anders dan een combinatie van al je ellende. Dus als je er echt klaar voor bent om het ik te laten vallen, alleen dan zal je ellende verdwijnen. Anders zul je nieuwe ellende blijven creëren. Niemand kan je helpen, want je bent op een pad dat zelfvernietigend is, waar je jezelf onderuit haalt.
Dus als je nog eens bij me komt met een probleem, ga dan eerst van binnen eens na of je wilt dat het opgelost wordt, want wees je ervan bewust – ik kan het geven. Ben je echt geïnteresseerd om het op te lossen of praat je er alleen maar over? Je voelt je goed als je erover praat.
Ga naar binnen om het te onderzoeken, en je zult het voelen: al je ellende bestaat omdat jij er steun aan verleent. Zonder jouw steun kan niets bestaan. Omdat JIJ het energie geeft, daarom bestaat het; als je er geen energie aan geeft kan het niet bestaan. En wie dwingt jou om er energie aan te geven? Zelfs als je verdrietig bent, is daar energie voor nodig, want zonder energie kun je niet verdrietig zijn.
Om het fenomeen verdriet te laten gebeuren, moet je er energie aan geven. Daarom voel je je na verdriet zo uitgeput, zo leeg. Wat is er gebeurd? Omdat je in een depressie niets deed, je was gewoon verdrietig. Waarom voel je je dan zo uitgeput? Vanuit verdriet had je vol energie terug moeten komen – maar nee.
Onthoud dat alle negatieve emoties energie nodig hebben, ze zuigen je leeg. En alle positieve emoties en positieve houdingen zijn dynamo’s van energie; ze creëren meer energie, ze zuigen je nooit leeg.
Als je gelukkig bent, stroomt plotseling de hele wereld met energie naar je toe, de hele wereld lacht met je mee. En mensen hebben gelijk met hun spreekwoorden als ze zeggen: ‘Als je lacht, lacht de hele wereld met je mee. Als je huilt, huil je alleen.’
Het is waar, het is absoluut waar. Als je positief bent, blijft het hele bestaan je meer geven, want als je gelukkig bent, is het hele bestaan gelukkig met jou. Je bent geen last, je bent een bloem; je bent geen rots, je bent een vogel. Het hele bestaan is blij met jou.
Wanneer je als een rots dood zit te wezen met je verdriet, je verdriet zit te verzorgen, is er niemand bij je. Niemand kan bij je zijn. Er komt gewoon een kloof tussen jou en het leven. Wat je dan ook doet, je zult het moeten hebben van je bron van energie. Die zal verdwijnen, je verspilt je energie, je wordt leeggezogen door je eigen onzin.
Maar één ding is zeker: als je verdrietig en negatief bent, voel je meer ego. Wanneer je gelukkig bent, gelukzalig, extatisch, zul je het ego niet voelen. Wanneer je gelukkig en extatisch bent, is er geen ik en verdwijnt de ander. Je bent overbrugd met het bestaan, niet ervan losgebroken – je bent ermee samen.
Wanneer je verdrietig, boos en hebzuchtig bent, alleen maar in jezelf zit te genieten van je wonden en ze steeds weer ziet, met je wonden speelt, een martelaar probeert te zijn, is er een kloof tussen jou en het bestaan. Je wordt alleen gelaten, en daar zul je je ik voelen. En wanneer je je ik voelt, wordt het hele bestaan vijandig tegenover jou. Niet dat het onvriendelijk wordt door je ik – het lijkt onvriendelijk. En als je ziet dat iedereen de vijand is, zul je je zo gedragen dat iedereen de vijand wel MOET zijn.
Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #9