Afscheid van Rajneeshpuram

Te snel liep het Eerste Internationale Festival in Rajneeshpuram, Oregon, VS, ten einde. Net als zoveel andere sannyasins wilde ik daar het liefst blijven, bij Osho, zoals dat ook in Poona het geval was. Maar de strenge Amerikaanse immigratieregels maakten dat vrijwel onmogelijk. En het was niet de bedoeling om een nieuwe commune op te zetten met honderden illegale buitenlanders. Sommige sannyasins wilden proberen om op eigen krachten, buiten de Ranch om, een legale status en groene kaart te bemachtigen en daarmee naar Rajneeshpuram terug te keren. Anderen gingen terug naar Europa, Australië en Latijns Amerika, waar in veel landen en steden steeds meer communes ontstonden. Ook in Amsterdam. Ik had gehoord dat de sannyasins daar van de gemeente een oude gevangenis gehuurd hadden aan de Havenstraat en daarin een commune hadden opgezet. Men had mij verzekerd dat ik er welkom was.
Het festival had ons allemaal het gevoel gegeven dat we een wereldorganisatie waren. Een internationale broederschap, geïnspireerd door Osho. Dat we iets zouden kunnen veranderen in de wereld. Meer vrede, liefde en harmonie. Zo voelde ik dat heel sterk. Met weemoed namen we afscheid van onze Meester en in de bussen terug naar Portland werd door veel mensen een traantje gelaten.
Van Portland nam ik de Greyhound bus naar Seattle, een mooie havenstad benoorden Portland, waar ik vrienden had. Zij vertelden me over de alternatieve Green Turtle bussen, waar je in kon slapen en die een ongewone route reed door mooie natuur en landschappen en die ook geen haast hadden.
Lees meer: Sanatan 8.


      Green Turtle bus.