De mooie en de lelijke vrouw

Dat is waar het bij verlichting allemaal om gaat: onzelfbewust zijn.

Er is een soefi verhaal: Een meester was eens op reis, en hij kwam bij een herberg om met zijn discipelen te overnachten. De herbergier vertelde hem dat hij twee vrouwen had, de ene mooi, de andere lelijk. ‘Maar het probleem is,’ zei de herbergier, ‘dat ik van de lelijke hou en ik de mooie haat.’
De meester vroeg: ‘Wat is er aan de hand? Waarom is dat zo?’
De man zei: ‘De mooie is zich te bewust van haar schoonheid; dat maakt haar lelijk’ – wanneer je je te bewust bent van schoonheid, zul je zeker lelijk worden – ‘en de ander is zich te bewust van haar lelijkheid. Dat maakt haar mooi.’


Degene die mooi was dacht er voortdurend aan dat ze mooi was – ze was arrogant geworden, héél trots. Hoe kun je mooi zijn als je arrogant bent? Arrogantie is lelijkheid. Ze was erg egoïstisch geworden. En ben je ooit een ego tegengekomen dat mooi is? Hoe kan het ego mooi zijn?
De ander, die lelijk was en zich bewust was van haar lelijkheid, was nederig geworden, en nederigheid heeft een schoonheid van zichzelf. Nederigheid, zonder enige trots, zonder enig ego, schept schoonheid.

Daarom zei de man: ‘Ik sta voor een raadsel. Ik hou van de lelijke en ik haat de mooie. En ik zou willen dat u de puzzel oplost. Wat is er aan de hand? Waarom gebeurt dit?’
De meester riep al zijn leerlingen en zei: ‘Komen jullie ook maar mee, want dit is iets om te begrijpen.’
En hij zei hetzelfde als Lao Tzu. Hij zei ook tegen zijn discipelen: ‘Wees niet trots dat je het weet. Als je weet dat je het weet, ben je onwetend. Als je weet dat je het niet weet, ben je wijs. Een absoluut eenvoudig iemand weet noch dat hij het weet, noch dat hij het niet weet. Hij leeft volledig onzelfbewust.’

Nu zou ik dat verhaal nog wat langer willen laten duren. Hier houdt het op. Zoals soefi’s het verteld hebben, houdt het daar op, maar ik zou er een diepere wending aan willen geven. Ik zou jullie willen vertellen dat ik na het bezoek van deze meester ook bij deze herberg ben geweest, vele jaren later natuurlijk. 

Toen kwam de man, de herbergier, naar me toe en zei: ‘Ik heb een raadsel. Ooit kwam er een soefimeester op bezoek en heb ik hem dit probleem voorgelegd en heeft hij het opgelost. Maar sindsdien is alles veranderd.
De lelijke vrouw is trots geworden op haar nederigheid, en nu hou ik niet meer van haar. Niet alleen haar lichaam is lelijk, nu is ze ook van binnen lelijk geworden, van binnen is ze helemaal lelijk geworden.
En die mooie vrouw, in de wetenschap dat het bewustzijn van haar schoonheid haar schoonheid vernietigde, heeft dat bewustzijn laten vallen. Nu hou ik van haar. Niet alleen haar lichaam is mooi, ze is ook van binnen mooi geworden.’
Dus zei hij tegen me: ‘Vertel me toch wat er aan de hand is.’

Maar ik zei tegen hem: ‘Wees alsjeblieft stil. Als ik nu iets zeg, dan krijgt het verhaal weer een wending. Wees stil!’

Zelfbewustzijn is de ziekte; in feite leidt het onzelfbewust zijn tot de verwezenlijking.
Dat is het waar het bij verlichting allemaal om gaat: onzelfbewust zijn.

Osho: Tao: The Three Treasures, Talks on Fragments from Lao Tzu’s Tao Te Ching, Vol. 1 # 1.

Afbeelding: Wikimedia Commons: A pretty girl and an ugly old woman both taking snuff.

Uit de serie 1001 verhalen van Shanti.

Vorige verhalen

Je hebt een schop onder je kont nodig!

 

Niet nog meer stenen boeddha’s hier!

 


De schoonheid van een zentuin

 

Altijd aan het concurreren!

 

De meester in zijn pluizige ondergoed