Vooruitgang en groei 

Wat betekent vooruitgang? Vooruitgang betekent in de grond van de zaak het heden opofferen voor de toekomst. Je offert vandaag op om morgen te leven. En dan morgen is het weer geen morgen, het is vandaag; weer offer je het op voor morgen. De vader offert zich op voor de kinderen, de kinderen offeren zich op voor hun kinderen, en niemand leeft het leven ooit.

De ene generatie offert zich op voor de andere generatie omdat er vooruitgang moet zijn; en dan leeft niemand ooit het heden. Er is geen behoefte aan vooruitgang. Het woord ‘vooruitgang’ verplaatst je naar de toekomst. En er kan nooit een einde aan komen. Je kunt niet tot een toestand komen waarin je kunt zeggen ‘nu is de vooruitgang bereikt,’ want vooruitgang is geen ding dat bereikt kan worden, het is een proces. Dus de toestand ‘nu kan iedereen genieten, nu is de vooruitgang bereikt,’ die zal er nooit komen! Vooruitgang zal altijd een proces blijven.

Maar zo heeft de mensheid tot nu toe geprobeerd te leven. In naam van de vooruitgang is alle gelukzaligheid opgeofferd… maar opoffering is niet meer nodig. Vergeet de toekomst. Leef voor jezelf! Zolang de tijd er is — leef volledig. Je kinderen zullen hun eigen leven leiden — offer jezelf niet op, want opofferende vaders en moeders zijn gevaarlijk — ze vergeven hun kinderen nooit; en dan zijn die kinderen altijd tegen die vaders en moeders omdat ze deze houding niet kunnen vergeven: dat je je hebt opgeofferd. Iedereen is geleerd een martelaar te worden voor iemand anders.

Dit is dwaas, gewoonweg pure domheid; maar het gaat in de naam van de vooruitgang. Maak je niet druk om vooruitgang. De vogels hebben zich niet druk gemaakt — wat is er mis met hen? Wat hebben ze gemist? De bomen hebben geen moeite gedaan, de Himalaya heeft geen moeite gedaan, wat missen zij? Zij hebben duizend jaar geleden genoten, zij hebben altijd genoten, zij genieten nu, zij zullen in de toekomst voor eeuwig en altijd genieten — alleen de mens heeft een ziekte die vooruitgang heet. Het is iets kankerachtigs.

En dan ga je door met offeren; je zegt ‘hoe kan ik genieten?’ Vandaag moet ik hard werken zodat er morgen geld is, en dan zal ik genieten — maar die morgen komt nooit. Hoe kun je dan genieten? Je hebt kinderen, je moet hard werken zodat je kinderen kunnen genieten, en zij zullen hun eigen kinderen krijgen, en hun eigen kinderen zullen hun eigen kinderen krijgen — wanneer komt het punt waarop je kunt genieten? Je moeder heeft zich voor jou opgeofferd, ze was een martelaar, ze heeft nooit een moment van genot gehad omdat ze voor jou werkte en zich voor jou opofferde; geniet je nu? Omdat je moeder zich opgeofferd heeft voor jou? Je geniet niet omdat ze je de truc heeft geleerd om je op te offeren voor een ander: voor het land, voor de religie, voor de mensheid. De goden zijn verschillend geweest, maar het offer is hetzelfde gebleven. Soms is het voor het vaderland, soms is het voor de mensheid, soms is het voor het christendom, soms is het de islam, maar het is opoffering.

Nee, geen gepraat meer over opoffering. Geen gepraat meer over vooruitgang! Je leeft je leven — als er iets uit gebeurt, is het oké; als er niets gebeurt, ben jij niet verantwoordelijk. Je bestuurt de wereld niet! Alles wat jullie vooruitgang noemen, grote huizen, technologie, grote auto’s, hebben zij ook maar iets toegevoegd aan de menselijke gelukzaligheid? Integendeel, ze hebben alle mogelijkheden om zeep geholpen. Je kunt in een paleis wonen, maar een paleis is geen geluk; je kunt je verplaatsen in een Rolls Royce, maar je verplaatsen in een Rolls Royce is geen gelukzaligheid. Je kunt er net zo miserabel zijn als ergens anders.

Waar het allemaal om gaat is hoe je de mens gelukkiger kan maken — en als deze vooruitgang je blijft vergiftigen kan de mens nooit gelukkig zijn. Het is een truc, een samenzwering, om je te dwingen zelfmoord te plegen voor anderen, en dan anderen te dwingen zelfmoord te plegen voor anderen. De hele wereld is een hel geworden. Laat deze voortdurende waanzin over vooruitgang vallen. Alles is goed zoals het is, en je bent hier maar eventjes, het NU — LEEF het. En als er vanuit jouw leven iets gebeurt, is dat mooi — en ik zeg dat het vanuit het leven zal gebeuren. Maar ik noem het geen vooruitgang, omdat dat woord zelf lelijk is,  het is toekomstgericht. Ik noem het eerder groei, geen vooruitgang.

Osho: The Three Treasures Vol. 3 # 10