Niemand beweert dat democratie perfect of alwetend is.
Er wordt zelfs gezegd dat democratie de slechtste regeringsvorm is,
op alle andere vormen na die van tijd tot tijd zijn uitgeprobeerd.
Winston Churchill: Toespraak in het Lagerhuis, 11-11-1947.
Ma Ananda Sarita geeft Osho’s visie op dit thema:
The most controversial line Osho ever spoke.
Osho’s meest controversiële uitspraak over democratie gaat over bewustzijn en over wat er gebeurt wanneer een samenleving zo overladen raakt met lawaai en blinde loyaliteit aan verouderde structuren dat ze vergeet hoe ze voor zichzelf moet denken.
Democratie betekent in feite
een regering door het volk,
van het volk,
voor het volk…
maar het volk is achterlijk.
Voor moderne oren klinkt deze uitspraak misschien wreed of minachtend. Maar Osho spotte niet met de intelligentie van mensen. Hij wees op iets veel gevaarlijkers, een diepe culturele conditionering die onafhankelijk denken en spirituele volwassenheid ontmoedigt. In zijn ogen was de gemiddelde mens niet dom, maar systematisch verdoofd en beroofd van kritisch denken door scholen die gehoorzaamheid leren, media die angst verkopen, regeringen die conformiteit belonen en religies die onderzoek bestraffen.
Wat Osho beschreef was een tekortkoming in de manier waarop mensen zijn gevormd om niet met democratie om te gaan. Want echte democratie vereist ontwaakte mensen. Betrokken mensen. Mensen die kritisch kunnen denken en verantwoordelijkheid nemen voor hun leven. Zonder dat wordt wat wij ‘democratie’ noemen een farce, een poppenspel dat wordt geregisseerd door bedrijfsbelangen en marionetten met PR-teams in plaats van principes.
…
Osho geloofde dat we op een keuzepunt staan en dat de mensheid pijnlijk naar haar eigen ontwaking wordt gedreven. Wat lijkt op een ineenstorting is in feite het begin van een diepere transformatie, als we de moed hebben om de leugens die we hebben geërfd te ontmantelen.
De jeugd van de hele wereld is klaar om alle oude structuren te veranderen
en alle veranderingen door te voeren die de mensheid helpen om vrij te worden.
Vrijheid is zo’n spirituele noodzaak dat de mens zonder vrijheid
nooit zijn mannelijkheid bereikt.
Dit is een boodschap over wat het betekent om volwassen te worden en te stoppen met het uitbesteden van je kennis aan regeringen, religies, ideologieën en overgenomen identiteiten, en om te gaan leven vanuit innerlijke helderheid en soevereine actie. Osho was duidelijk in het benoemen van wat er moest verdwijnen:
• Geen naties, alleen gedeelde verantwoordelijkheid.
• Geen religies, alleen individuele waarheid.
• Geen onderscheid tussen rassen of kleuren, alleen een gedeelde menselijkheid.
• Geen politieke partijen, alleen mensen met verdiensten die beslissingen nemen op basis van daadwerkelijke vaardigheden, niet alleen op basis van charisma of controle.
Dit zijn oproepen tot actie voor een wereld die op de rand van ecologische en culturele ineenstorting staat.
Een wereld waar, zoals Osho het uitdrukte, de ‘last van het verleden te zwaar is en iedereen doodt.’
…
De vraag is nu: ofwel zijn we bereid om wereldwijd zelfmoord te plegen,
ofwel veranderen we de hele structuur die ons tot nu toe heeft gedomineerd.
…
Zoals Osho zei: ‘Mensen veranderen pas als ze op het punt van de dood staan.’
We zijn daar. En de kans is enorm, als we bereid zijn de waarheid onder ogen te zien en de systemen te ontmantelen die het leven niet langer dienen.
Dit is niet het moment om pessimistisch te zijn, dit is het moment om je te verheugen.
Verheug je en vernietig alle domheden die je tot nu toe hebben gedomineerd.
De vraag wordt dus persoonlijk:
• Waar gehoorzaam je nog steeds aan wat je weet dat niet waar is?
• Welke delen van jezelf worden nog steeds verdoofd door gewoonte of angst om fout te zijn?
• Welke ‘democratie’ verdedig je uit gewoonte, ook al houdt die je van je vrijheid af?
Osho geloofde niet in het redden van het systeem. Hij biedt radicale methoden om lichaam, geest en ziel te bevrijden. En van daaruit wordt de volgende stap gemakkelijk en natuurlijk: een volwaardige viering van het leven!